The Suicidal Kangaroo

11/7

Er was eens een Kangaroo. Hij had altijd een prettig leven gehad in een National Park vlakbij Eden. Tot op een dag zijn zo geliefde bos in de brand vloog.
Alle bomen om hem heen vlogen in brand dus hij besloot te vluchten.
Een paar maanden later, de branden waren geblust door stoere brandweermannen en dappere vrijwilligers, dus de Kangaroo besloot terug te gaan naar zijn oh zo geliefde plek. Toen hij daar aankwam was dit echter niet meer de plek waar hij zo van droomde. De bomen waren zwart uitgeslagen en voor het grootste gedeelte verbrand.
Het Kangarootje kon hier niet mee leven en nam een drastisch besluit.

Rond die zelfde tijd waren er 2 Nederlandse meiden vertrokken vanuit Lakes Entrance. Ze gingen op weg naar Eden, want dat scheen een leuk plaatsje te zijn.
Marieke reed het eerste stuk over de smalle wegen en gladde stukken. Het was vandaag weer begonnen met regenen. Kim reed de laatste 100 KM. Onderweg zagen ze een bordje met Peak. Aah dat leek hun wel leuk. (lees: de Peak in Hong Kong was ook goed bevallen!).
Ze sloegen het pad links in en vervolgden hun 7 KM lange tocht naar boven. Het was een smalle onverharde weg met veel heuveltjes, bergen en bochten.
De camper had het er af en toe moeilijk mee maar ze gingen door want waren erg benieuwd naar het uitzicht.

De Kangaroo wist dat het nu of nooit was, in de verte kwam een wit busje aangereden, hij zag er 2 meiden inzitten, maar dat kon hem op dat moment niet veel schelen. (zovaak reden er hier geen auto's). Het busje kwam dichterbij en dichterbij en toen moest het gebeuren. Hij sprong ervoor en kwam tot stilstand.

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!
Marieke gilde van schrik en sloeg haar handen voor haar ogen. Kim schreeuwde het uit en trapte keihard op haar rem.

De Kangaroo was zwaar teleurgesteld en hupte verder het bos weer in om daar te gaan zitten mokken.

De meiden hadden de schrik van hun leven gehad en zaten nog helemaal na te trillen. Ze hadden eigenlijk geen zin meer om door te rijden maar er was geen enkele mogelijkheid tot keren. Verder naar boven waren ze dan ook erg alert maar zijn verder nog maar 1 Kangaroo tegengekomen. Hij was nog best gelukkig en hupte het bos in toen ze langsreden.

Boven aangekomen was de Peak nog 2 uur lopen dus zijn ze alsnog teruggegaan naar beneden. Dit keer ook erg voorzichtig want hun hart zat nog in hun keel!
Weer op de weg waren er op een stuk land een heleboel Kangaroo's. Deze hebben we kunnen filmen:).
We zijn nu ook weer een staat verder gekomen! We zitten nu in New South Wales en het tijdsverschil is hetzelfde gebleven.

Aangekomen in Eden zijn we lekker op het strand gaan zitten. Ondanks de kou hebben we er toch echt even van kunnen genieten. Dit was zo'n strand waar het zand piept. Door de wrijving als je erop loopt gaat het piepen.
Na het strand zijn we naar een camping gereden om daar de nacht door te brengen.
Mac&Cheese gemaakt in de camping keuken. Het was weer niet te eten:(
Broodje kaas! Dat kunnen wij wel!:)


12/7

It's a beautiful day! The sun is shinning!:)
Prachtig weer vandaag en een lekker zonnetje toen wij opstonden. Daarom al snel tot het besluit gekomen ons zomers aan te kleden!
Rond 10 uur zaten we dan weer op de weg. Op naar Canberra en jeetje wat een klim. We gingen door de bergen en ons dappere Campertje heeft zich er met moeite doorheen geslagen.
Onderweg lagen er weer een hoop dode dieren op en naast de weg. Zo zielig :(. Het is onmogelijk om ze niet te raken als ze eenmaal oversteken (al hebben wij het tegendeel bewezen), maar toch! Rij voorzichtig!

Onderweg in de bergen nog gestopt bij een uitkijkpunt en toen kwamen we erachter dat we toch wel iets te zomers gekleed waren. Brrrrrr, wat was het koud. Onderweg had ook iedereen dikke jassen aan en mutsen op. Ze kwamen allemaal terug van de sneeuw. Wij hadden lekker de kachel aan en cruisten wel verder.

Aangekomen in Canberra zijn we eerst naar het War Memorial geweest. Altijd op vakantie zoeken we plaatsten van de 2e wereldoorlog op dus ook nu stond ik weer te trappelen van ongeduld! Het was gratis, maar je kon wel een donatie doen, wat wij dan uiteraard ook hebben gedaan.
Binnen was het eerste stuk over World War 1 en verderop over de 2e wereldoorlog. Echt super interessant en ik heb zeker nieuwe dingen gehoord.
Toen we daar klaar waren, dat was nog best snel eigenlijk, gingen we op zoek naar een camping.
Het was al over 3en en we hebben besloten morgen Canberra in te gaan. Het schijnt niet veel bijzonders te zijn. Steven: (ik citeer) ''BORING''.
Dus we verwachten er maar niet al te veel van.

Dat zoeken naar een camping viel nog best tegen. We vonden er uiteindelijk 1 in ons boek dus daar zijn we maar heen gegaan. Ze weten hier waarschijnlijk dat ze de enige zijn want het was maar liefst 32 Dollar. En voor onze begrippen is dat : Duuuuuuuuuuurrrrr!

Bij de receptie werden we verre van leuk ontvangen, we werden toegesnauwd en waren niet bepaald welkom. Maar ach, het is maar voor 1 nachtje.
Pap, ze lacht waarschijnlijk maar 1 x per dag ;)
We moesten ook een borg van 20 Dollar betalen, maar waar dat nou voor was?!
We hebben daar neit eens een bewijsje van, dus ben benieuwd morgen!
Ook kwamen we erachter dat het vandaag dus maar 11 graden was. Daarom keek iedereen dus zo naar ons!
We moeten maar gauw meer naar het noorden, want we willen nog wel een kleurtje voordat we weer terug naar huis gaan!

Dag lieverds, bedankt weer voor de leuke reacties!
Pris, ik mis jou ook!!!!!